خانواده به‌عنوان مهمترین واحد اجتماعی_عاطفی در تمام مراحل رشد و ابعاد تربیتی افراد نقش مهم و منحصر به فردی دارد و درحقیقت اساس چگونگی شخصیت فرد را پی‌ریزی میکند. کانون اصلی فرایند اجتماعی شدن فرد در خانواده شکل می‌گیرد بر این اساس در شکل‌گیری نگرش‌ها و ارزش‌ها و باورهای فرد نقش اصلی را برعهده دارد و بر نوع روابط فرد با سایر افراد، عوامل و نهادهای اجتماعی دیگر تاثیر می‌گذارد. محققان خانواده معتقدند مشکلات و آسیب‌های روانی_اجتماعی افراد برگرفته از روابط درون خانواده است.ازاینرو، خانواده می‌تواند از یک‌سو کانون شکل‌گیری مشکلات و از سوی دیگر محور التیام‌بخش و درمان مشکلات باشد. امروزه بسیاری از تغییر و تحولات نظام گسترده‌ی اجتماعی ریشه در خانواده دارد و این تحولات نه‌تنها یک مسئله اجتماعی تلقی نمی‌شود بلکه دارای ابعاد مختلف فرهنگی روان‌شناختی، سیاسی و اقتصادی است.
یکی از مهمترین کارکردهای خانواده فراهم آوردن بستر تربیت معنوی برای افراد است. معنویت انرژی حیاتی است که به زندگی انسان معنا میدهد و صاحب نظران آن را ” جوهر مشترک ادیان” میدانند. معنویت به عنوان گرایشی نو در عرصه های تربیتی و فرهنگی به دو دلیل رخ داده است، یکی آنکه حوزه تربیت بهترین موقعیت و فرصت برای تبلور معنویت در انسان را فراهم میکند و دیگر آنکه موضوع معنویت ذاتا موضوعی تربیتی است. منظور از تربیت معنوی، تربیت در جهت شکل گیری ارزش ها و باورهای فرد در ارتباط با خویشتن، خداوند، مخلوقات و موجودات و طبیعت است، در واقع می توان آن را فرصتی برای فراهم آوردن بستری برای برای پاسخگویی جستجو و تقاضای انسان برای هویت شخصی، ارتباطش با خالق ، جامعه و دنیای پیرامون در نظر گرفت. اساسا تربیت معنوی، عمیق ترین و مشکل ترین نوع تربیت و حلقه مفقوده انسان امروزی است.
با در نظر گرفتن چنین ضرورتی، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و موسسه خانواده اسلامی و تربیت معنوی “خاتم” در راستای فراهم آوردن فرصت مناسبی برای گسترش و ترویج نتایج حاصل از پژوهشهای محققان و صاحب نظران حوزه خانواده در سطح بین الملل اقدام به برگزاری اولین کنفرانس بین المللی “خانواده و تربیت معنوی” به پنج زبان فارسی، عربی، انگلیسی، ترکی آذربایجانی و فرانسه نموده اند.
این کنفرانس با مجوز ISC به شماره ۲۱۶۳۰-۰۱۲۱۰ و توسط پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و موسسه خانواده اسلامی و تربیت معنوی «خاتم» در تاریخ ۲۸ مهر ۱۴۰۱ برگزار میگردد.